بهــاے سَنگیـــنــے دادم  تــا فَهمـــیـدم  ڪـَســے را ڪـہ “قـَـصـد” مــانـدن نـَـدارد  بــایـد راهــے ڪـَــرد !

اطلاعیه سایت ...

ورود پسرا ممنوع نیست..

اما داشتن لیاقت خواندن ظرایف الزامیست ...

من..؟!

چه دوحرفیه وسوسه انگیزیست...

این من!

نه زیبایم ،

نه مهـربانم....

و نه محتاج نگاهی...!

فراری از دختران آهن پرست و پسران مانکن پرست....

فقط برای خودم هستم...

خوده خودم !

مال خودم !

صبورم و عجول!!

سنگین...

سرگردان...

مغرور...

قـانع....

با یک پیچیدگی ساده

و مقداری بی حوصلگیه

نه چندان تلخ!!!

و برای تویی که

چهره های رنگ شده را می پرستی

نه سیرت آدمی ؛

هیچ ندارم

راهت را بگیــر و بـــــــرو

حوالی ما

توقف ممنــــوع است

تمــــــــــــــــــــام شعرهایم در وصف نیامدنت است !

اگـــــــــــــــــر روزی . . .

نـــــــــــاگــــهان . . .

نــــــــــاباورانـــــــ ــه سر برســـــــــــــی . . .

از شاعر بودن . . .

استعفا میدهم . . .

نقـــــــــــــــــاش میشوم. . .

و تا ابـــــــــــــــــــــد نقش پــــــــــــــرواز مـــــــیکشم !!

همیشه حّوا بودم

ساده و بی ریا.

یك سیب چیدم كه شد حكم حبس ابدم بر زمین.

آدم را ولی... تبرئه كردند.

به گردن نگرفت آن بوسه ای كه هر دو بر لعل بهشتی زدیم.

گر چه او را هم بر زمین مأوا دادند

اما مأوا كجا؟ حبس كجا؟!

تصمیم گرفتم یك بار هم كه شده به جای حوّا بودن، آدم باشم!

میخواهم بدانم طعم بی وجدانی چطور است؟!....

فراموش شــــــــــــــدن همیشه از نبودن نیسـت !

گاهی از نزدیک شدن زیـــــــــــــاد فراموش مـیشی . . !

اما این فراموش شدن با اون فـــــــــــــــــــراموش شدن فرق داره.

اگه از نزدیکی فراموش بشی دیگه هرگـــــــــــــــز دیده نمیـشی 

و به یـــــــــــــاد نمیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــای هرگز...

زندانی تقویم شـــــــــــــده ام

هر روز ضربدر مـــــــــــــی زنم بر روی دیـــــــــــــــــــــــ ـوارش

البته نمی دانم تا کــــــــــــــی باید روز ها را سیاه کنم

بیا دیگر...

شاید این آخرین سالنامه ام باشد ...!

مـَــن ..

طَعـــم شیرین یافتن را

در طَعم تلــخ از دَستــــ ـــ ـ دادن یافتــَـم

و در این میان

سَهم من تنهـــــا یک یادَتـــ ـــ ـ به خیر

ساده بود ...

فرسنگ ها دور تر از اینجا

کسی بدنبال من می گردد..

این شعر را دست به دست به او برسانید

تا بداند ...

من نیمه ی گمشده ی کسی نیستم...

♦ چشم هایم را میبندم ♦

کور بودن را

به دیدنِ جایِ خالیت

ترجیـح میدهم...

وَقتــی عاشــق باشــی دیگــــر خـــودی وجـــود ندارد

تمـــآمـِ زندگــــی اَتـ میشــــود یکـ نفـــر

عاشق کـ باشـــی حتــــی اگـــر دلخــــور همـ باشــی

وقتــــی صدایـــش می کنــــی تا گلــــهـ کنــــی

وقتــــی با تمــــامـ عشــــقش میگـــــوید : جــــــآنمـ؟

تمـــــآمـ گلـــه هایــــتـ با صـــدای گـــــرمـ ُ مـــــردآنه اشــ از یــآدت میـــــرود

و تـــو با بغـضــــــی در گلــــــو

فقط میگویی: دوستت دارم....!

تـــــ♥ـــــــو

اگهـِ وآقـعا عـآشـِقـِشـ بـآشـی...


اگهـ واقعا عاشقش باشی ، کنـآرِشــ کهـِ بــآشـی ، اِحساس امنیت می کنی

اگهـِ واقعا عاشقش باشی ، حتی با شنیدن صدآش ، ضـَرَبـآنِ قـلـبــتــُ حـِس می کنی

اگهـِ واقعا عاشقش باشی ، وَقـتِکهـِ کـِنآرِشــ رآهـ میـری، احساس غــرور می کنی

اگهـِ واقعا عاشقش باشی ، تحمل دوریــــشـــ براتــ سختهـِ

یـعـنـی مـیـشـه؟
روزی بـرسـه کـه بـیـای..
مـنـو مـحـکـم بـغـل کـنـی.. تـا خـواسـتـم گـِلـایـه کـنـم؛ لـبـامـو بـا بـوسـه بـدوزی..
تـو نـزدیـکتـریـن فـاصـلـه ی مـمـکـن بـگـی:
"هـــــِـیــســــــــــــ... هـمـه ی غـصـه هـامـون تـمـوم شـد..
دیـگـه هـیـچـوقـت تـنـهـات نـمـی ذارم"

 حواسمون باشه دل آدما شیشه نیست که
روی اون « هــا » کنیم بعد با انگشت قلب بکشیم
بعد وایسیم آب شدنش رو تماشا کنیم و کیف کنیم !!!
رو شیشه نازک دل آدما اگه قلبی کشیدی
باید مردونه پاش وایستی …

می شود باران ببارد؟
همین امشب!
قول می دهم فقط
قطره های پاکش را بغل کنم!
و بی هیچ اشکی
دستهایش را بگیرم
قول می دهم
فقط بویش را حس کنم!
اصلا اگر ببارد
فقط از پشت پنجره نگاهش می کنم
قول می دهم برایش شعر نگویم
فقط... می شود؟
امشب.... ؟

خدایا

دلم به اندازه تمام روزهای بارانی تنگ است!!

دنبال کسی نیستم که وقتی میگم میرم

بگه : "نرو!"

کسی رو میخوام که وقتی گفتم میرم

بگه : صب کن منم باهات بیام، تنها نرو

پناه می برم از روزهای سختی که دوستت دارم

به روزهای سخت تری

که دوستت خواهم داشت...

صبــ ـ ـ ـ ـر

یکــــــ دروغ بزرگـــ است

چون سالهاستـــ که با غـــــوره ها کلنجار میـــــــــروم

اما حلوا نمی شونــــد...

تمام قرض های گوشم را

پرداخته ام...


دیگر گوشم به کسی بدهکار نیست .